BENİM ÖZLEMİM İnsan özlemini farklı farklı şekilllerde, sözlerde gösterir karşısındakine..!!! Özlemenin binbir türlü hali tavrı vardır. Ben özlemimi gurbetliğimde gösteririm. Her sabah bir gurbetlikle uyanırım. -Bazen başka bir şehirde yatılı okuyan bir öğrencinin sıla özleminin gurbetliğinde özlerim. -Bazen anasını babasını kaybetmiş yetimin özleminin gözyaşlarıyla özlerim. -Bazen firavunun sarayında mahpus kalmış Asiye’nin özgürlüğe olan bekleyişinin gurbetliğinde özlerim. -Bazen korkunun cesarete olan bekleyişinin gurbetliğinde özlerim. -Bazen güveni kaybedilen kişilerin güvenildiği zamana olan gurbetliğinde özlerim. -Bazen anasını özleyen, kavuşmak için gün sayan yeni gelin olmuş küçük bir kızın gurbetliğinde özlerim. -Bazen umudunu kaybetmişliğin küçük bir umudu bekleyişinin gurbetliğinde özlerim. -Bazen anlayamamanın bilgiye olan gurbetliğinde özlerim. -Bazen kaybedilmiş masumiyetin küçük bir çocuğun saf masumiyetinin gurbetliğinde özlerim. -Bazen sevgisizliğin sardığı süslü duvarların sevgisinin sardığı rutubetli duvarlara olan gurbetliğinde özlerim… Ama en çokta yarım kalmışlığın hep eksik hissetmenin, tamamlanamamışlığa olan gurbetliğinde özlerim sevginin gerçek sahibini…. SEYYAH İMRAN