SAMİMİYET NELERE KADİR

SAMİMİYET NELERE KADİR

Samimiyet, açık yürekli, içten olma, içten davranış sergileme durumudur. 

Samimilik, eğilip bükülmeden içinden geldiği gibi davranma halidir. Samimi insanlar sıcak kanlı, candan insanlardır.   

Samimiyetten yoksun kişilikler, çoğu zaman maskeyle dolaşan ve kendileriyle barışık olmayan huzursuz tiplerdir. Böyleleri hiçbir zaman kendileri olamazlar.   

Ancak samimi insanlar ise bir şey söylendiğinde onu ikinci kez söyletmeden anında yerine getiren insanlardır.   

Samimiyet her zaman kazandırır. Evvelinde kayıpta gibi gözükse de işin sonunda her türlü kazanan samimi şekilde davrananlardır.   

Vakti zamanında yaşamış Yürek Dede isimli zatın samimiyet sınavı da epey meşhur olmuştur. Yazımızın bu bölümde Yürek Dedenin samimiyetini anlatan yaşadığı hikâyeyi burada zikredelim.   


Bir dönem Yürek dede namıyla samimiyet dolu salih bir zat yaşarmış. Bir gün Yürek dedenin hanımı ayaklarından felç olmuş. Ne kadar doktor doktor dolaştıysa da hastalığa bir çare bulamamıştır.   

Gittiği doktorlardan bir tanesi ona şöyle demiş. Allah’tan asla ümit kesilmez. Hanımını bindir bir deveye diyar diyar dolaştır. Bulduğun şifalı otlardan ona yedir ve çayını içir. İnşallah bu otlardan birisi ona şifa olur.   

Yürek dede hiç vakit kaybetmeden diyar diyar dolaşmaya başlar. Bir zaman sonra yüksek bir tepeye kurduğu çadırının önünden, dönemin hükümdarı yanındakiler ile birlikte tebdili kıyafet geçmekteydi. İçlerinden birisi o esnada hükümdara şöyle der:   

Efendim şu ilerde Yürek dede diye salih bir zat var. Hükümdarda gelin gidelim yanına, bakalım salih mi değil mi? Anlarız şimdi. Hep birlikte Yürek dedenin çadırının önüne geldiler.  

Selamlaştıktan sonra hükümdar Yürek dedeye:
Dede biz uzun yoldan 
"geliyoruz bize et pişir de yiyelim" der. 

Misafir et isteyince Yürek dede şaşır ama misafiri de mahzun etmek olmaz diye düşünür. 

Hemen vakit kaybetmeden çadıra hanımın yanına gider ve durumu ona anlatır. Bir develeri bir de keçiyle oğlakları vardır. Oğlağı kessek etinden ne çıkar. Keçiyi kessek olmaz oğlak hâlâ annesini emiyor. O zaman geriye bir tek deve kalıyor, deveyi keselim derler. İyi de deveyi keserlerse yolculuklarını nasıl yapacaklardı?  

Yürek dede ve hanımı misafiri aç mı bırakacağız Allah bir kapıyı kaparsa bir başka kapıyı mutlaka açar, diye düşünerek sonunda deveyi kesmeye karar verirler.   

Yürek dede çadırın arkasına geçer ve deveyi keser. Hemen alabileceği yerinden biraz et alır ve o eti pişirirerek misafirlerin önüne koyar. Misafirler ikram edilen eti yerken Yürek dede misafirlere çadırda hanımım var biraz etten ona alayım der ve biraz et alarak hanımına getirir. Sonra çıkarak misafirleri ile ilgilenir. Akşama doğru misafirlerini uğurlar.  

Hükümdar yolda yanındakilere şöyle söyler: Gerçekten Yürek dede salih adammış. Yolculuk yaptıkları elindeki deveyi bizim için kesti ve bize ikram etti. Yanındakilere yarın bu adama 10 deve gönderin diye talimat verir.  


Bu arada Yürek dede misafirlerini yolcu ettikten sonra yavaş yavaş çadırına geri döner. Çadırın kapısını açtığında bir bakmış ki hanımı karşısında sapasağlam ayakta duruyor.   

Yürek dedenin bu büyük fedakarlığından ve samimiyetinden dolayı Allah hanımına şifayı kestiği devenin etine koymuş. . 

İşte bu hikâye bize samimiyetin ve fedakârlığın önemini çok güzel anlatmaktadır.   

Yüce Allah, samimiyetle başlanılan her söz ve işe bereket lütfeder. Samimiyet, halk nazarında “şahsiyet dili”nin vazgeçilmez bir esası olduğu gibi Hak katında da âdetâ bir kulluk kalite belgesidir. Dinin en önemli gayelerinden biri, samimi bir insan tipi ortaya çıkarmaktır.   

Yazımızı bir hadis-i şerif ile noktalayalım. Allah Resûlü (s.a.v.) bir gün, üç kez peş peşe şöyle buyurur:. 

“− Din samimi olmaktır, din samimi olmaktır, din samimi olmaktır.”. 

Bunun üzerine orada bulunanlar:. 

“− Kime karşı ey Allah’ın elçisi?” diye sorarlar. Bunun üzerine Hz. Peygamber Efendimiz şu karşılığı verir:. 

“− Allah’a, O’nun elçisine, kitabına, Müslümanların önderlerine ve hatta bütün inananlara karşı samimi olmaktır.”. 

Önder Güzelarslan