SÖZÜNÜZ YERE DÜŞMEDEN İYİ DÜŞÜNÜN
Evet SÖZ....
Ya Rahmetten bir damla,
Ya da Ateşten bir parça.
Söz, ikra emrinden sonra gelen, kum Fenzur emri ile şekil bulan eylemdir.
OKU !! sonra KALK ve sonra İLAN ET.
Söz, tebliğ ve İrşad için aramızda ki iletişim metodudur.
Bu metod, metodsuzların dilinde ATEŞ olur.
Yakar kavurur her şeyi ve herkesi.
Ağzınızdan çıkan söz ile, ya kalplerde mekan bulursunuz, ya da dillerden beddua alırınız.
Oysa SÖZ, Haktan gelen bir rahmet damlası gibi olmalıdır.
KUR-AN Allah‘ın kelamı.
KELAM SÖZ demektir.
Söz, hayatı ve hayat sahiplerini yeşertmeli, diriltmeli ölü gönülleri.
Düşene de bir tekme sen vur zihniyet sahipleri gibi ağzından zehir ve ateş saçanlar bunun vebalinin altından kalkamazlar..
Söz diriltir. Yeşertir, bir yağmur damlası toprağa nasıl can verir, hayat sunarsa,
Söz, insana can olmalı, hayat sunmalıdır.
Ateş yakar, kavurur, eritir, tüketir, kül eder.
Söz, zehir olursa zehirler,
ateş olursa yakar kül eder.
Kalbinde, gönlünde, yüreğinde Rahmetten nasibi kalmamış olanlar,
Ateş olan dilleri ile sadece kin ve nefret saçıp her şeyi ve herkesi kül ederler.
Toplum içine çıkamaz, kendi köşelerinde yapayalnız kalırlar.
Sadece konuştukları ve kullandıkları dilleri ile etrafına değil kendilerine de büyük zarar verirler.
Güvernirliliklerini, dostlukların, sevdiklerini kaybederler...
Söz, iletişim aracı ve metodudur.
Cebrail As ile Efendimiz arasında da SÖZ geçmiştir.
Musa As ile Rabbimi arasında.
Efendimiz Miraç hadisende Rabbimizle ve nice Peygamberler ile Rabbimize arasında iletişim söz ile sağlanmıştır.
Onların arasında ageçen SÖZ, Rahmet damlaları gibiydi.
Kainat ve kainatta ki tüm canlıları şekillendirip Can sundu aleme.
Konuşurken, yazarken ya ATEŞ taşıyorsunuz
ya da rahmet damlası.
Sözünüz yere düşmeden iyi düşünün.
Rahmet olup yeşertmek mi amacınız,
Yoksa Ateş olup kül etmek mi?
Harun PUNAR