İÇİMİZE DIŞARIDAN BAKIŞ
Fark ettiniz mi, kimse memnun değil hayatından yada bi çoğu diyelim. Çabalamak istemiyor, herşey çok basit olsun diyenler belki de.. En çok mutsuz olanlar.
Oysa ki "Dünya burası" herşey basit olsaydı burda imtihan da olurmuyduk unuttuk mu.!
Fark ettiniz mi, herkes üzgün,
kendi hayatlarının kıyısında oturmuş
Kendileriyle küskün, yorgun, kırgın, öfke dolu yürekleri
Ne yaptığını ve ne yapacağını bilmeden, öylesine içlerinde ki denize taş atar olmuş
Güvenmiyorlar yüreğinde, yanında, kıyısında, köşesinde duranlara, oysaki bir güvense, bir inansa...
Kabuk tutmuş yaraları öyle derin öyle canları acıyor ki kaşımıyorlar, kanamasın diye.
Çoktan vazgeçmişler kendilerinden, aşklarından, sevdalarından, umutlarından yaşamlarından, hayallerini süsleyen yarınlarından...
Gülmeyi, gülümsemeyi, sevmeyi, sevilmeyi, merhameti unutmuşlar.
Bir fincan kahvenin dostluk hatırı çoktan unutulmuş. Ortada ne kahve kalmış ne de doyumsuz muhabbeti..
Komşuluk, yok olmuş düzen bozulmuş.
İlişkiler sahte, herkes yara bandı olmuş,
Yüzler karanlık ve anlamsız ki, gün aydınlansa ne yazar
Herkes o kadar yarım ve çevirim dışı, umurum dışı olmuş...
Kalp bahçeleri kirli atık ve yalan sularla beslenir olmuş,
Bütün yollar elektirikli dikenli teller, bombalarla döşenmiş.
Kalp kapıları paslı köçeklerle mühürlenmiş,
Ne olmuş...,
Neler olmuş...
Neden olmuş.
İnsana ait tüm değerler bir bir yok olmuş.
Dünya öylesine nefes alan,
Kefensiz, elbiseli ölüler ile dolmuş.
Kalp durmuş, dil susmuş, umudu yok olmuş, kendi ufkunda kayıp olmuş. İNSANLARLA dolu etrafımız.
Sahi hangimizin terazisi dengede?
Bir içinde biriktirdiklerine bak,
bir de döktüklerine.
Dünya ters düz olmuş
Kimileri, dünyayı ele geçirmiş
Kimilerini, dünya ele geçirmiş.
Aslında KIYAMET kopmuşta ne hancı nede yolcu farkında değil.
........
Yine de dileğimdir yarınlarınız umut, yüreğiniz bitmeyen huzur, ve sevgiyle dolsun umut ve hayalleriniz rengarenk çiçekler açsın.
Selam ve dua ile
Emine İpek