Yolcular sabah namazından sonra kahvaltılarını yaptılar. Hazırladıkları eşyaları sırt çantasına koyup yola düştüler. Nereye gideceklerini planlamadılar. Gönül nereye isterse, oraya gideceklerdi.
Çünkü
Memleket insanına güveniyorlardı.
Merak ettiniz değil mi ah çekenleriniz oldu mu?
Ben de bir ah çektim...
Düşelim mi yollara
Nereye gitmek istersiniz baba ocağına mı?
Akdeniz'e mi?
Türkmenistan'a mı?
Avrupa'ya mı?
Amerika'ya mı?
Hayali bile güzel değil mi
Ya yolculuğumuz gençliğe olsaydı
Ah ahh
Yapamadığınız çok şeyler var değil mi
Geri dönülseydi belki şu an ki durumunuzdan bir adım daha ileride görmek isterdiniz kendinizi
Belki annelerimizin kıymetini daha iyi bilir
Çocuklarınıza daha çok zaman ayırırdınız
Eşinizle sahilde demli bir çay içerdiniz
Belki yabancı dil öğrenir yurt dışı seyahatleri yapardınız
Belki de kendinizi baştan yaratırdınız
Ben insanlara ahlakı öğretmek isterdim.
Gülen yüzler görmek için umut olmak isterdim
Susuzluk çekmeyelim diye sebze meyveleri leğen de yıkayıp leğendeki suyu çiçeklere dökmeyi,
Balkonları yıkamayı değil silmeyi öğretirdim.
Domates ekmeyi, meyve toplamayı çiçekleri sulamayı öğretirdim.
Eğer gençliğime gidebilseydim babama pantolon gömlek alır onunla bol bol fotoğraf çekilirdim. Maalesef
Her şey gelip geçiyor o anı doyasıya yaşasak da unutuluyor geriye sadece kırgınlıklar ve yapamadıklarımız kalıyor.
Belki memleket memleket gezemiyor olabiliriz ama
Annemizin gençlik hikayelerini dinlemek yolculuk değil midir?
İlla deniz kenarındaki tatiller mi yolculuk?
Sizin yolculuk nereye?
Büyüklerimiz bir kitap oku oku bitmiyor