Bir baba, bir anne bir kız(32 yaşında) olan üç kişilik bir aile İzmir Metro'da konuşuyorlardı. Konuşmalarından oy kullanmaktan geldikleri belli idi. Bir ara kızları şu cümleyi kullandı.
"SONUÇ BELLİ AMA İŞTE OLSUN NE NAPALIM?" Bu cümleyi kurarken bir üzüntü yoktu kızlarında. Çünkü gülerek söylemişti. Sırıtıyordu annesine bakarak. Annede sırıtıyordu. Rahattılar, huzurluydular. Bir gelecek korkuları yoktu.
Biliyorlardı kendi seçimini yaptıkları seçildiğinde zararlarına olacaklarını biliyorlardı. Kendi seçimini yapmadıkları seçildiğinde kendi zararlarına olmayacaklarını adları gibi biliyorlardı.
Seçime bir sayısal loto oynar gibi gitmişlerdi. Ama bu seçim deki tercihi ile sayısal loto daki tercihin getirişi arasında 180 derece kar zarar farkı var. Çok büyük bir fark var hem de çok.
Loto'da tercihleri gelirse kazanır. Bayram eder. Tercihleri gelmezse hayatında bir değişiklik olmaz hayatına devam eder gider.
Ya bu seçimde? Tercihi gelirse hem kendisi, çocukları hem de Türkiye kaybedecek taama Müslümanlara kadar uzanan İslam kaybedecek.
Ama bu seçimde tercihi kazanamazsa işte o zaman bayram edecek bunun bilincinde olarak gitmişlerdi seçime.
Tercihlerinin Karşıtlarının Kazanacaklarını Açık Açık Bildiklerinden Kendi Tercihlerini Yapmanın Mutluluğu Ve Huzuru İle Seçime Gitti.
Sadece "Zıtlığın Kendini Tatmin Etme Duygusunu" Yaşamak İçin Karşıt Seçimin Kazanacağından Emin Olarak Oy Kullanmaya Gitmişlerdi. O Yüzden Mutluydular. Yani;
"Yani Kendi Seçimleri Kazanmıyacaklard...
Kazanmadı Da...
Bayram Edebilirler...