Bu yazı 9 Mayis 2017 tarihinde yayınlanmış olmasına rağmen benim gibi babasını kaybetmiş ve hala onun özlemi ile buruk olan Babalara gelsin.
Ne çabuk geçer bu yıllar bilmem ki.... Geç desen geçmez, sıkıntıdan ne yapacağını bilmeden oflar poflar bir aşağı bir yukarı volta atarsın atarsın atmasınada genede o vakti geçiremezsin.
Senden ayrılalı tam yedi yıl koca koca yedi yıl geçti. Oysa aradan geçen bu kadar zamana karşı sanki kapıdan girip merdivenleri çıkarken bütün haşmetin ile anneme dönerek
HANIIIIIM UNCU GELDİ diyecekmiş bende koca yürekli adamı görecek gibi oluyorum.
Lakin.........
Yoksun baba....
Sen gene yoksun gene yoksun.
Nerdesin Baba.....
Nerde....
Tam yedi yıl geçti geçti geçmesine de her geçen gün seni aramam ve özlemim dahada büyüyor.
Hani aileyi bir ve beraber aynı zamanda diride tutabilmek için her hafta yaptığımız tek menü bol yoğurtlu sarımsaklı kızartma resitalini unuttuk baba.
Hemde hiç aklımıza dahi gelmemecesine unuttuk.
Artık cumartesi günleri aileyi bir ve beraber tutan muhabbetle sevgi ile dolu dolu olan bu günü unuttuk baba. Artık böyle birliğimizi, beraberliğimizi sağlayan patates kızartmalı bol yoğurtlu ve sarımsaklı bir günümüz yok.
Böyle bir gün ne kızlarının ne oğullarının ne gelinlerinin aklına geliyor nede torunlarının... Unuttuk baba unuttuk.
Oysa ben ve annem hiç unutmadık hep hatırladık, gözlerimiz dolu dolu bazen o gözyaşlarımızı tutmadık tutamadık ve ağlayarak yad ettik.
Gene yapalım gene bu adeti devam ettirelim dedik dedik demesinede gene de yapmadık yapamadık. Çünkü sen yoksun.
Nerdesin baba......
Nerde...
Cumartesi ler yok artık. Bizim için hafta yedi gün değil, bizim için hafta altı gün bir günümüz eksik. Sen eksiksin baba Sadece sen. Bir günümüz Cumartesi miz yok.
Yok baba yok....
Ne çok severdin torunlarını ne çok arzu ederdin onlarında evlatlarını görmek, onları sarmak koklamak ve bırakmamacasına sarılmak.
Ne çok isterdin minik ellerini tutup gezdirmeyi. Hadi bakkal amcaya deyip yılların o bakkal kokusunu içine sindirmiş Asım amcanın yılların yorgunluğunu taşıyan dükkanına beraber gitmeyi.
Ha şimdi nerdesin? ha baba nerdesin? Ben ise göz pınarlarımdan gözyaşlarını dişlerini sıka sıka ağlıyor ve
"nerdesin baba nerdesin?" diyorum.
Ne kadarda sulu gözlü oldum değilmi?
Özledim baba seni çok özledim.
Dertlendiğimde, kederlendiğimde ne oldu evlat? Neden canın sıkkın?
Neden üzgünsün? diye soran saçlarına ak düşmüş koca çınar yok artık yok.
Nerdesin.... nerde....
Artık derdimi soran kederlendiğimde kederlerimi soran
üzüldüğümde gel bakalım ne oldu diyen SEN yoksun.
Nerdesin Baba... nerdesin....?
Bugün seni her zamankinden daha çok özlüyorum.
Bugün seni....
Bugün seni....
Nerdesin Baba
Seni çok özledim
Nerdesin Nerde..
Tıpkı şairin dediği gibi
Teselli kar etmez bendeki derde
Arıyorum seni, nerdesin, nerde..